Το κάθε ανθρώπινο δόντι αποτελείται από δύο βασικά τμήματα. Την μύλη (είναι το τμήμα του δοντιού που βγαίνει από τα ούλα και φαίνεται στο στόμα) και τη ρίζα του δοντιού ( το τμήμα που μέσω του περιοδοντικού συνδέσμου συγκρατεί το δόντι στο οστό της γνάθου).

Η μύλη του δοντιού, καθώς βρίσκεται στο εσωτερικό του στόματος, είναι ταυτόχρονα εκτεθειμένη σε μηχανικούς, χημικούς  αλλά και μικροβιακούς παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν τη φθορά της. Πιο συγκεκριμένα οι μηχανικές φορτίσεις που αναπτύσσονται κατά τη μάσηση, αλλά και ως συνέπεια  παραλειτουργικών έξεων όπως ο βρουξισμός μπορούν να προκαλέσουν αποτριβή ή και απόσπαση τμημάτων της μύλης των δοντιών. Οι χημικοί παράγοντες από την πλευρά τους όπως είναι τα οξέα των γαστρικών υγρών  (η ανάρροιά τους μπορεί να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή σε εμέτους κατά την εγκυμοσύνη) ή τα οξέα που υπάρχουν σε αναψυκτικά ή και σε όξινα φρούτα, μπορούν σταδιακά να προκαλέσουν φθορά στην επιφάνεια της μύλη (φθορές που ονομάζονται διαβρώσεις). Τέλος οι μικροβιακοί παράγοντες, στη μορφή κυρίως τερηδονογόνων βακτηριδίων, είναι αυτοί που μεταβολίζοντας τα σάκχαρα των τροφών σε οξέα, προκαλούν την διάσπαση των σκληρών ιστών της μύλης και τη δημιουργία τερηδονικών κοιλοτήτων πάνω στην επιφάνεια του δοντιού.

Κοντολογίς όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές φθορές στην δομή του δοντιού σε μορφή απόσπασης ή κοιλότητας. Για να μπορέσει όμως το δόντι να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα και χωρίς τον κίνδυνο εγκατάστασης μεγαλύτερης βλάβης οι φθορές αυτές πρέπει να αποκαθίστανται με χρήση κατάλληλων υλικών. Τα υλικά αυτά ονομάζονται εμφρακτικά υλικά και η διαδικασία αποκατάστασης ονομάζεται έμφραξη.

Από τα πρώτα εμφρακτικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ο συγκολλητικός χρυσός και τα αμαλγάματα αργύρου-υδραργύρου. Με το πέρασμα του χρόνου τα υλικά αυτά θεωρήθηκαν ασύμφορα, ακαλαίσθητα ή επιβλαβή, οπότε και αντικαταστάθηκαν από νέα υλικά όπως είναι οι σύνθετες ρητίνες, οι υαλοϊονομερείς κονίες ή και υβριδικά συστήματα με ιδιότητες και των δύο παραπάνω υλικών. Σήμερα υπάρχει πληθώρα τέτοιων εμφρακτικών υλικών που μπορούν να δώσουν άριστης ποιότητας εμφράξεις τόσο ως προς την αντοχή τους στις πιέσεις (η αντοχή τους σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει αυτή του ίδιου του δοντιού), την αντοχή τους στο χρόνο (σε κάποιες περιπτώσεις καταγράφεται αντοχή πέραν των 12 ετών), αλλά και την αισθητική τους αποδοχή (σε πολλές περιπτώσεις η ικανότητά τους να προσομοιάζουν στους οδοντικούς ιστούς είναι τέτοια που μία σωστά φτιαγμένη έμφραξη δεν είναι εύκολα εντοπίσιμη κλινικά ακόμη και κατά τον οδοντιατρικό έλεγχο).

Στο ιατρείο μας χρησιμοποιούμε καινοτόμα υλικά και τεχνικές, ώστε να δίνουμε στην δουλειά μας ταχύτητα, ποιότητα, αισθητική και διάρκεια! Οι εμφράξεις μας προσπαθούμε πάντα να έχουν το σωστό χρώμα, σχήμα, μέγεθος και συνάφεια με τις γειτονικές οδοντικές δομές, ώστε να ανταποκρίνονται και στις πιο αυστηρές απαιτήσεις. Αποτελεί άλλωστε επιδίωξη και φιλοσοφία μας σε κάθε ασθενή να προσφέρουμε την αποκατάσταση που θα θέλαμε εμείς να έχουμε αν ήμασταν στη θέση του και είχαμε το πρόβλημά του.